De repercussies van het Bodemsaneringsdecreet op de teruggaveplicht van de huurder op het einde van het huurcontract

Abstract

Uit de artikelen 37, §§ 1 tot 3, en 38, §§ 1 en 2 Bodemsaneringsdecreet 1995, zoals in dit geval van toepassing, volgt dat de huurder die opzegging geeft van een handelshuurovereenkomst in de gevallen van dit decreet, het gehuurde goed slechts kan overdragen aan de verhuurder en derhalve slechts kan voldoen aan de teruggaveverplichting van art. 1731 BW, als hij vooraf en op zijn kosten een oriënterend bodemonderzoek heeft laten uitvoeren dat hij aan OVAM ter kennis brengt en voor zover OVAM hierop binnen zestig dagen niet reageert door een beschrijvend bodemonderzoek te eisen. Als OVAM een beschrijvend bodemonderzoek eist en hieruit of uit het register van de verontreinigde gronden blijkt dat de bodemsaneringsnormen overschreden zijn, kan de overdracht niet plaatsvinden vooraleer de overdrager t.o.v. OVAM de verplichtingen heeft aangegaan bedoeld in art. 38, § 2 Bodemsaneringsdecreet 1995. Deze decretale bepalingen staan er niet aan in de weg dat de verhuurder en de huurder in de huurovereenkomst bedingen wie van hen uiteindelijk zal instaan voor de gevolgen van de bodemverontreiniging en voor de kosten verbonden aan de saneringswerken. Als de partijen zijn overeengekomen dat de huurder enkel instaat voor de additionele kosten veroorzaakt door bodemvervuiling waarvan met zekerheid bewezen is dat deze na de datum van de overdracht door de huurder is veroorzaakt, volgt hieruit niet dat de partijen de kosten verbonden aan de formaliteiten die de huurder moet vervullen om het gehuurde goed aan de verhuurder te kunnen overdragen, in afwijking van het Bodemsaneringsdecreet 1995, ten laste van de verhuurder hebben willen leggen.