Verticale stabiliteit van verschillende hoogbouwmethoden in houtskeletbouw

Abstract

Hout biedt als bouwmateriaal vele voordelen en het marktaandeel is de laatste jaren voortdurend gestegen. Maar er ontstaat een problematiek wanneer we met hout in de hoogte willen bouwen. Hout is immers een materiaal met specifieke eigenschappen die men bij andere bouwmaterialen niet terugvindt. Het fenomeen 'anisotropie' heeft hierin een maatgevende invloed.

In deze masterproef is de verticale stabiliteit onderzocht van een middelhoog, conceptueel gebouw. Dit gebouw beschrijft een hotel met vijf bouwlagen en kan tot stand worden gebracht met drie vooropgestelde hoogbouwmethoden. De eerste methode is op basis van stijl- en regelwerk met traditionele platen. Bij de tweede methode zijn de traditionele platen vervangen door CLT-platen. En ten slotte is uitgegaan van een structuur op basis van balken en kolommen in gelamineerd hout met invulelementen. Voor deze hoogbouwmethoden zijn er standaard vloer- en wandelementen vooropgesteld. De dragende structuur van deze standaardelementen is vervolgens gedimensioneerd, voor verschillende kamerbreedtes, om de verticale stabiliteit te verzekeren. Uiteindelijk zijn deze hoogbouwmethoden afgewogen tegenover elkaar op basis van verschillende criteria, namelijk: de prijs, opbouwtijd, mogelijkheid tot prefabricage en prestatie-eisen. Hieruit blijkt dat het stijl- en regelwerk met traditionele platen het beste resultaat behaalt voor dit hotelconcept.