Rol van smaakreceptoren in het waarnemen van zoetstoffen door de ghrelinecel

Abstract

Deze masterproef onderzoekt het effect van natuurlijke (oligofructose/FOS) en artificiële (sucralose) zoetstoffen op de secretie van het hongerhormoon, ghreline. Voedingsstoffen die de ghrelinesecretie inhiberen en hierdoor het hongergevoel doen afnemen, zouden kunnen gebruikt worden in de bestrijding tegen obesitas. Studies tonen aan dat de ghrelinecel de zoete smaakreceptor bevat en het G-proteïne, gustducine, nodig voor het waarnemen van zoetstoffen. Het effect van zoetstoffen werd nagegaan op de ghrelinesecretie zowel in vitro (MGN3-1 cellen) als in vivo in WT en '-gustducine knockout ('-gust-/-) muizen. Beide genotypes werden gegaveerd met 4g/kg D-glucose of 5,6g/kg FOS. WT muizen werden intraveneus (IV) geïnjecteerd met 1g/kg D-glucose. MGN3-1 cellen werden gestimuleerd (6-24h) met sucralose of FOS. Ghrelinegehaltes werden in cultuurmedium, plasma en weefselextracten bepaald d.m.v. radioimmunoassay. Gavage met D-glucose inhibeerde het plasmaghrelinegehalte in WT en in '-gust-/- in gelijke mate. In beide genotypes ging dit gepaard met een stijging van het ghrelinegehalte in het duodenum maar niet in de maag. IV injectie van D-glucose had geen effect op plasmaghreline. Gavage van FOS had de tendens om ghrelinewaardes te doen dalen in WT, niet in '-gust-/- muizen. In MGN3-1 cellen induceerde sucralose en FOS een tijdsafhankelijke daling in ghrelinesecretie. Deze studie toont aan dat zoetstoffen luminaal en niet via het bloed worden waargenomen door ghrelinecellen in het duodenum om de ghrelinesecretie te inhiberen.