Pseudo-thrombopenie. Een niet altijd even goed gekend laboartoriumfenomeen.

Abstract

Pseudo-trombopenie is een laboratoriumfenomeen waarbij een foutief laag aantal bloedplaatjes het gevolg is van bloedplaatjesantilichamen die in vitro samenklontering van bloedplaatjes veroorzaken met vorming van aggregaten, zichtbaar bij microscopisch onderzoek van een perifeer bloeduitstrijkje. Pseudo-trombopenie is een onderschat klinisch probleem. Het vertegenwoordigt een relatief veelvoorkomende en een nogal eens miskende oorzaak van de "onverklaarde" trombopenieën. De incidentie wordt geschat op ongeveer 17% van de patiënten verwezen voor een trombopenie-evaluatie. Het belang van het tijdig onderkennen van dit fenomeen is het vermijden van onnodige en soms zelfs gevaarlijke diagnostische en therapeutische interventies. In vivo is er immers geen verhoogde bloedingsneiging. Aan de hand van drie ziektegeschiedenissen worden de pathofysiologie, de klinische presentatie, de diagnose en de differentiaaldiagnose van pseudo-trombopenie besproken.

Pseudothrombocytopenia is a laboratory event in which a spuriously low blood platelet count is due to the presence of platelet antibodies within the blood sample causing in vitro platelet aggregation with the formation of clumps, which are seen by a light microscopical examination of a peripheral blood smear. Pseudothrombocytopenia is an important clinical problem. It has a relatively high prevalence in the "unexplained" thrombocytopenias. The importance of early recognition of the diagnosis is to avoid unnecessary, expensive and often dangerous diagnostic as well as therapeutic interventions. In vivo there is indeed no increased risk of bleeding. In this article we describe three cases, with a discussion of the pathophysiology, the clinical presentation, diagnosis and differential diagnosis of pseudothrombocytopenia.