objectivering van de neusdoorgankelijkheid na TPD operatie en neusoperatie

Abstract

Situering: In deze studie werd gekeken naar het effect van TPD-operaties en neusoperaties op de neusdoorgankelijkheid en werd getracht een objectivering hiervan te maken. TPD is een heelkundige procedure met als doel de maxilla te verbreden om zo meer ruimte voorzien voor de uitlijning van de tanden. Een nauwe maxilla is de oorzaak is van orthodontische abnormaliteiten zoals een kruisbeet. Bij de neusoperaties werd een septoplastie of een schelpplastie uitgevoerd om de neusdoorgankelijkheid te vergroten. Wanneer de neusademhaling afwezig is en overgeschakeld wordt op mondademhaling valt de druk van de tong op de tandenboog weg waardoor er orthodontische en logopedische afwijkingen ontstaan. Een normale neusademhaling verhoogt de ontwikkeling van de neusholte en zorgt voor een betere levenskwaliteit. Methoden: In de TPD-patiëntengroep werden metingen preoperatief en 2 en 12 weken postoperatief uitgevoerd. In de neusoperatiegroep werden metingen preoperatief en 2 weken postoperatief uitgevoerd. Aan de hand van een vragenlijst werden de subjectieve ervaringen van patiënten wat betreft hun neusfuncties beoordeeld. De objectieve resultaten werden verkregen door middel van verschillende testen. Een eerste test was de PNIF test. Hiermee werd het debiet weergegeven dat tijdens één krachtige inspiratie door de neus stroomt. Een tweede test was de akoestische rhinometrie test. Hiermee werd de oppervlakte en het volume van de neus op een bepaalde afstand berekend. De laatste test was de rhinomanometrie test. Hiermee werd het debiet dat door de neus gaat tijdens in- en expiratie weergegeven. Resultaten: Bij de gedane onderzoeken in de TPD-patiëntengroep werd er slechts 1 significante waarde gevonden. Bij de patiënten die een neusoperatie ondergingen werd er een significante daling van de neusobstructie postoperatief gevonden. Verder werd in deze groep slechts enkele significante wijzigingen van de resultaten gevonden bij de preen postoperatieve vergelijking van de resultaten. Conclusies: Uit dit onderzoek kunnen we besluiten dat de TPD-operatie geen invloed heeft op de neusdoorgankelijkheid na 2 weken. Dit kunnen we concluderen omdat er zeer weinig significante waardes in deze groep werden gevonden. Het zijn echter slechts preliminaire resultaten daar het aantal onderzochte patiënten zeer klein was en ook omdat de volledige distractie op 2 weken nog niet had plaatsgevonden. Een voorzetting van het onderzoek is vereist. Wat betreft de neusoperaties kon er geen concluderend besluit getrokken worden. Er werden een aantal significante waardes gevonden maar deze zijn niet voldoende om te concluderen dat de operatie na 2 weken al effect had op de neusdoorgankelijkheid. Wanneer er in de patiëntengroep die een neusoperatie ondergingen een correlatie werd uitgevoerd kon hieruit besloten worden dat de subjectieve ervaring van de patiënt met betrekking tot de neusfuncties over het algemeen overeenstemde met de gevonden objectieve resultaten.