Anatomische studie van de inversiebeweging van de voet in de initiërende toestand van de zweeffase: een methodologisch onderzoek

Abstract

Situering: In deze anatomische studie werd de mobiliteit van de voet bestudeerd, met name de eerste straal, tijdens de inversiebeweging van de stapcyclus (push-off fase). Wanneer men loopt maakt de voet aan het einde van de standfase, vooraleer deze in de lucht gaat zweven (zweeffase), een kleine inversie beweging terwijl het onderbeen exoroteert. Als men inzicht kan verwerven in deze beweging, kan men meer inzicht krijgen in pathologieën omtrent deze inversiebeweging (inversietrauma bij het verkeerd neerkomen van de voet) en omtrent deze eerste straal (bv. hallux valgus en -varus), deze pathologieën beter behandelen en misschien zelfs voorkomen. Tijdens dit onderzoek werd aan de hand van meetresultaten geconcludeerd dat er meer nauwkeurige methodes zijn voor een dergelijk onderzoek. Deze worden uitvoerig besproken. Hiernaast worden morfologische kenmerken van de tien preparaten besproken. Methode: Aan de hand van een anatomisch onderzoek van tien humane preparaten, van het onderbeen, werden metingen uitgevoerd op tracings. Deze tracings werden gemaakt van röntgenfoto’s, genomen van de onderbenen in drie posities: normale standfase, push-off fase (inversie) en extreme inversiefase. In elke voet werden referentiepunten (schroeven, ’intracortical pins’) op gekende positie aangebracht. Deze schroeven zijn duidelijk zichtbaar op de tracings. Aan de hand van de lengteveranderingen in de projectiefiguren van de schroeven, werden hoeken berekend waarover de eerste straal draaide tijdens de inversiebeweging. Resultaten: Verwacht werd dat naarmate het eerste metatarsaalbeen van de voet meer zou roteren (tijdens inversie), de schroef naar achter zou bewegen ten opzichte van de RX-plaat. Hierdoor zouden de projecties van de schroeven op de RX-afbeeldingen dus korter worden in de push-off fase en de extreme inversiefase ten opzichte van de normale fase. De resultaten beantwoorden voor een gedeelte niet aan deze verwachtingen. Aan de hand van vertekeningen, die het gevolg zijn van het nemen van de RX’en, kunnen deze resultaten worden verklaard. De hoek waarover het metatarsaal I draait bedraagt, distaal gemeten, gemiddeld slechts ongeveer 9°. Conclusie: Aan de hand van dit onderzoek kan worden besloten dat de eerste straal, vooral het distale deel, slechts een kleine rotatiebeweging uitvoert tijdens de push-off fase van de stapcyclus. Verder onderzoek is echter vereist.