Levensbeschouwing democratisch belicht

Abstract

Het boek zondert het begrip levensbeschouwing af tegenover wereldbeeld en Ideologie, waarmee het ten onrechte als synoniem beschouwd wordt. Levensbeschouwing wordt gezien als een deel van een democratische samenleving, wat wereldbeeld en Ideologie van nature niet zijn. Het boek vertelt het verhaal van de Europese, westerse cultuur vanuit het Atheense experiment van de democratie met het ontstaan van het theater en de kunst van de tragedie. Het belicht dan ook het toeschouwerschap van de mens dat verloren gegaan is onder druk van het klassieke wereldbeeld en de doorwerking ervan in het fenomeen van de Ideologie. In de 20ste eeuw is levensbeschouwing opnieuw tot een basisactiviteit geworden van de mens door het ontstaan van de cinematografie. Via cultuurfenomenen als de cinematografie, ontwikkelingen in de kunst en in het postmoderne denken (van Nietzsche tot Foucault) valt er een nieuw licht op het aan de gang zijnde experiment van de democratische samenleving in wording. Daarbij krijgt de praxis van zingeving, geënt op de blijvende waarde van de Griekse tragedie, haar vaste plaats. Ook het fenomeen religie weekt zich los uit de eeuwenoude greep van wereldbeeld en Ideologie.