De effecten van osteotomieën in de kaak op de vorm van het aangezicht

Abstract

Orthognatische chirurgie is een effectieve manier om skeletale en dentofaciale afwijkingen te corrigeren. Chirurgie van craniofaciale afwijkingen is een complexe taak waarvoor een uiterst nauwkeurige planning noodzakelijk is. De ontwikkeling van een nieuwe innovatieve techniek namelijk 3D cefalometrie gebaseerd op multi-slice CT beelden, kunnen de specificatie van het craniofaciale skelet, behandelplanning en evaluatie verbeteren. Artefacten die momenteel optreden met multi-slice CT worden in de toekomst vermeden met behulp van Cone Beam CT. De Cone Beam biedt het belangrijk voordeel dat de patiënt wordt blootgesteld aan stralingsdosis die tot 66 keer lager is als een multi-slice CT van de schedel. Door de verplaatsing van het harde weefsel van de kaak treedt er ook een verandering in het zachte weefsel van het gelaat op. Deze vormverandering is moeilijk voorspelbaar en berust voornamelijk op ervaring van de maxillo-faciaal chirurg. Evaluatie van craniofaciale morfologie wordt onoverkomelijk beïnvloedt door ervaring en subjectieve perceptie van de chirurg. De alsmaar stijgende populariteit van 3D virtuele toepassingen en planning in orthodontie, craniomaxillofaciale chirurgie, implantologie en beeldvorming heeft nood aan een objectieve 3D virtuele analyse van hard en zacht weefsel. De uitgevoerde correlatietesten tonen een erg hoge intra-observer betrouwbaarheid voor zowel het harde en zachte weefsel als voor de 2D mapping getextureerde modellen. Dankzij de vrijwillige medewerking van 10 studenten die een informed consent hebben getekend is de eerste aanzet gemaakt om normwaarden voor de Maxilim software analyse te bekomen. De intra-observer betrouwbaarheid van de 2D Onyx Ceph analyse heeft over het algemeen een goede correlatiecoëfficiënt toch wordt een significant verschil waargenomen betreffende de intraobserver variatie van het harde weefsel bij een vergelijking tussen de analyses volgens Maxilim en Onyx Ceph. De goede correlatie tussen de metingen van het zachte weefsel en de 2D mapping maakt het mogelijk om voortaan de metingen van het zachte weefsel volgens Maxilim uit te voeren op het CT model waarop reeds 2D foto’s zijn aangebracht. Dankzij de 2D mapping ziet de patiënt een weerspiegeling zoals hij/zij zichzelf ziet omwille van het feit dat hierbij standaard digitale foto’s van het aangezicht worden gebruikt. Gebruik makend van de mogelijkheden die de Maxilim 3D software biedt verwacht men in de toekomst voorspellingen te kunnen maken over de verplaatsing van het zachte weefsel. De voorspelling van het postoperatieve gelaat is van grote waarde voor zowel chirurg als patiënt. De chirurg kan de voorspelling gebruiken om zijn planning bij te sturen. Voor patiënten is het vandaag vaak onduidelijk welk effect de ingreep zal hebben. De voorspelling van het nieuwe gelaat zal hen helpen een realistisch idee te krijgen hoe men er na de operatie uit zal zien en wat men van de ingreep mag verwachten. Een theoretisch model is nodig waarbij resultaten uitgevoerd met dit theoretisch model vergeleken worden met de werkelijke zachte weefsel veranderingen na osteotomieën om het theoretisch model te valideren. Dit soort klinische studie is één van het type op lange termijn.