Het effect van de toepassing van een pleisterlaag voorgeschreven door de norm EN 29052-1 voor dynamische stijfheidsmetingen

Abstract

De schijnbare dynamische stijfheid is een belangrijke eigenschap van elastische materialen gebruikt onder zwevende dekvloeren, zodat schatting van de verbetering in contactgeluidisolatie, 'L, mogelijk wordt. Het WTCB onderzoekt de nauwkeurigheid van de schijnbare dynamische stijfheidsmetingen beschreven in de norm EN 29052-1. Uit voorgaande resultaten blijkt de pleisterlaag, aangebracht op de proefstukken, een invloed te hebben op de metingen. Als gevolg onderzoekt deze masterproef de invloed van de pleisterlaag op de dynamische stijfheid. Zes monsters, drie met een open en drie met een gesloten celstructuur, en drie verschillende soorten pleisters worden getest volgens de norm EN 29052-1. Het materiaal en de pleister worden zowel afzonderlijk als in combinatie met elkaar getest. Bijgevolg test het onderzoek de invloed van kruip van het materiaal alsook het effect van de droogtijd van de pleisterlaag. Het onderzoek toont aan dat kruip bij monsters met een open celstructuur beperkt is in vergelijking met monsters met een gesloten celstructuur. Volgende effecten hebben een invloed op de dynamische stijfheid; de som van de soepelheden van het materiaal en de pleisterlaag bepaalt de evolutie in tijd van de dynamische stijfheid van het geheel (1), hoe groter het contactoppervlak, hoe meer ingesloten lucht (effecten van de pleisterlaag), hoe groter de dynamische stijfheid (2), een kleiner verschil in dynamische stijfheid tussen het materiaal en de pleisterlaag leidt tot een langere beïnvloedingsduur van de pleisterlaag (3).