Over het handtekeningsvereiste in een vonnis: principes, sancties, aandachtspunten en remedies

Abstract

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 26 april 2007 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op het bestrijden van de gerechtelijke achterstand blijkt dat de wetgever de bij art. 782bis Ger.W. aan de uitspraak van het vonnis aangebrachte versoepeling heeft gekoppeld aan de voorwaarde dat het vonnis in de regel vooraf moet worden ondertekend door alle rechters die het hebben gewezen, onverminderd de gevallen van onmogelijkheid zoals vervat in art. 785 Ger.W. Hieruit volgt dat een vonnis gewezen door een meervoudige kamer dient te worden ondertekend door de leden van de kamer na de beëindiging van het beraad en uiterlijk op de dag van de uitspraak. Het in casu bestreden arrest, dat op de datum van de uitspraak werd ondertekend door de voorzitter van de kamer en een van de twee raadsheren die het hadden gewezen en ook door de griffier, terwijl wordt vastgesteld dat de derde raadsheer «die mede beraadslaagd heeft en die thans wettig verhinderd is, in de onmogelijkheid verkeert om dit arrest te ondertekenen», voldoet aan het bepaalde in art. 782, 782bis en 785 Ger.W.