Onderzoek naar de afbraak van organisch materiaal door Fungi in heidegebied

Abstract

Heide wordt de laatste decennia verdrongen door grassen ten gevolge van de verhoogde stikstof (N)-depositie door antropogene activiteiten en klimaatverandering. Nochtans heeft het heidegebeid belangrijke ecosysteemdiensten, zoals de hogere opslag van koolstof in de bodem. Het is daarom nuttig de mechanismen te onderzoeken die N in heidebodem verwerken en dus bijdragen aan de N-cyclus in het heide-ecosysteem. Hierin spelen mycorrhizaschimmels, die een mutualistische symbiose vormen met de heideplant, een belangrijke rol. In het kader van dit onderzoek werden twee experimenten uitgevoerd waarbij informatie werd verzameld over de mogelijke verwerking van N-bronnen.

In de eerste fase werden 15 relevante en uiteenlopende N-bronnen gescreend, zoals o.a. aminozuren en eiwitten, bij de meest voorkomende schimmels van het heidegebied in het Nationaal Park Hoge Kempen. Hieruit bleek dat mycorrhizaschimmels minder goed groeiden bij de N-bronnen glycine, glutaminezuur en NaNO3 aangezien de massa van het droge mycelium significant lager was bij deze bronnen ten opzichte van de andere bronnen.

In een tweede deel werd de enzymatische activiteit van chitinase geanalyseerd in heidebodemstalen gebruik makend van fluorescentiespectroscopie. Hiervoor werd eerst een enzymatische test geoptimaliseerd en vervolgens toegepast op bodemstalen afkomstig van een gebied met 100 % gras en op één met 100 % heide. Er werd vastgesteld dat de fluorescentiewaarden van chitinase niet significant hoger waren bij het bodemstaal 100 % heide.