Onderzoek naar het combineren van bouwtoleranties en hun integratie in BIM

Abstract

Er bestaat nog geen manier om in een virtueel model rekening te houden met bouwtoleranties waardoor tijdens de uitvoering elementen mogelijks niet op elkaar aansluiten ten gevolge van afwijkingen. Deze masterproef werkt een verwerkingsmethode uit om uitvoeringstoleranties te integreren in de software die wordt gebruikt in het BIM-proces. In de verwerkingsmethode wordt de totale afwijking op de bouwelementen bepaald, alsook de afwijking op de onderlinge positie tussen verschillende elementen. Dit wordt gedaan door gelijktijdig voorkomende afwijkingen te combineren volgens de kwadratische methode en door Monte-Carlosimulaties uit te voeren. Door Monte-Carlosimulaties uit te voeren waarvan de input gebaseerd is op empirisch onderzoek, wordt besloten dat het gebruik van toleranties in de kwadratische combinatie in een groot deel van de gevallen zorgt voor een overschatting van de werkelijkheid. De plaats waar de totale afwijking van één kolom het grootst is, hangt af van de hoogte van de kolom. Het effect van een verbeterde afwijking is afhankelijk van de verhouding tussen de afwijkingen. Naarmate een kolom groter wordt, daalt de invloed van de positie. In het midden neemt de invloed van de kromming toe en bovenaan de verticaliteit. Verder levert onderzoek van de relatie tussen bouwelementen praktisch nuttige informatie, waardoor conflicten tussen deze elementen kunnen worden voorkomen. Deze masterproef geeft de aanzet naar verder onderzoek en het automatiseren van bouwtoleranties in BIM.