Wat is de betekenis van recente ingrepen in enkele Europese topmusea? Reflecties over een architecturale dialoog met eeuwenoude sporen.

Abstract

Erfgoed wordt in het algemeen gezien als een onuitputbare bron die we ten zeerste moeten respecteren. Het zal nooit ervaren worden als een obstakel of een spelbreker aangezien dit de basis vormt voor de moderne, hedendaagse architectuur. Door eeuwenoude sporen op te zoeken in hedendaagse projecten kunnen we de architecturale dialoog tussen de oude en nieuwe sporen onderzoeken. Er worden zes cases onderzocht van drie Europese architecten (Norman Foster, David Chipperfield en Rafaël Moneo) waarbij elke architect op een persoonlijke manier te werk gaat. Toch hebben ze alle drie eenzelfde doel: oud en nieuw koppelen om ze samen te laten doorleven naar een nog ongekende toekomst.