Dynamische analyse van gebouwen in SCIA Engineer

Abstract

In aardbevingsgevoelige landen is het noodzakelijk om de seismische belasting in rekening te brengen in stabiliteitsberekeningen. Het doel van deze masterproef, in samenwerking met SCIA, is om de uitkomsten van een klassieke analyse te vergelijken met de IRS-methode. Deze methode wordt vaak gebruikt omdat het met zeer weinig modus zeer snel de 90 procent eis, die opgesteld is door de norm, kan bereiken. Eerst werd een eenvoudig basisraamwerk opgesteld. Dit raamwerk werd dan gebruikt als referentie om de resultaten van de andere rekenvoorbeelden mee te kunnen vergelijken. Deze rekenvoorbeelden verschillen van elkaar op vlak van parameters die gelinkt zijn aan geometrische criteria gedefinieerd in EN 1998-1, namelijk torsiegevoeligheid, schijfwerking van de vloeren, regelmatigheid in het horizontale en verticale vlak en hoogte van het gebouw. Uiteindelijk werden deze rekenvoorbeelden vergeleken op vlak van trillingsvormen en -frequenties en interne krachten. Uit de verschillende resultaten werd aangetoond dat alle beschouwde raamwerken berekend kunnen worden aan de hand van de IRS-methode. De negentig procent eis is met overmaten behaald voor beide methodes. Ook zijn alle relevante modus voor beide methodes hetzelfde en zijn er geen grote afwijkingen op te merken op vlak van de interne krachten. Opvallend is wel dat het raamwerk met onregelmatigheid in het horizontaal vlak de grootste afwijkingen kent voor beide vergelijkingen. Dat is te verklaren door de toename in lokale trillingen die de vorm met zich meebrengt.