Hoe verschillen de antecedenten en percepties van eenzaamheid tussen managers en niet-managers?

Abstract

Deze eindverhandeling heeft als doel te achterhalen wat de antcedenten van eenzaamheid op de werkvloer zijn. Tot op heden heerst er geen consensus of managers of niet-managers meer eenzaamheid percipiëren. Sommige studies suggereren dat de anekdote “loneliness at the top” effectief de realiteit is en andere studies beweren het tegenovergestelde. Om deze leemte in de literatuur op te vullen zal er allereerst een extensieve literatuurstudie worden uitgevoerd om zo een conceptueel model op te stellen rond de antecedenten van eenzaamheid op de werkvloer. Meer specifiek zal er een onderscheid worden gemaakt tussen managers en niet-managers. Vervolgens wordt dit conceptueel model aan de hand van een “explorative case study” getest en uitgebreid. De bevindingen van deze studie wijzen erop dat eenzaamheid niet ontstaat vanuit een “one size fits all” checklist van antecedenten, die bij ieder individu eenzaamheid creëert. Eenzaamheid is integendeel een “giftige pil” waarvan de samenstelling voor ieder individu kan verschillen. Verder is eenzaamheid niet louter afhankelijk van een individu zijn positie in de organisatiehiërarchie, maar de “individuele kenmerken”, “kenmerken van het werk” en “organisatorische kenmerken” spelen een doorslaggevende rol in dit verhaal. Bijgevolg is het niet eenduidig of managers of niet-managers meer eenzaamheid percipiëren, wat kan geïllustreerd worden met volgende metafoor: eenzaamheid is een “molotov cocktail” van antecedenten die niet noodzakelijk groter is voor managers of niet-managers.