A Digital Boost for Cardiovascular Care Time for implementation?

Abstract

Zelfs tijdens de COVID-19 pandemie blijven hart- en vaatziekten een belangrijke problematiek. Kranslagaderlijden en hartfalen hebben een significante invloed op de levenskwaliteit van onze patiënten maar zijn ook verantwoordelijk voor een belangrijk deel van het gezondheidszorgbudget. Daarom is het belangrijk om hart- en vaatziekten proberen te voorkomen. Het is bewezen dat zowel primaire preventie (voorkomen van ziekte) als secundaire preventie (voorkomen van recidief) aanleiding geven tot betere levenskwaliteit, minder morbiditeit en mortaliteit en betere kostenefficiëntie. Jammer genoeg speelt preventie toch nog steeds maar een beperkte rol in huidige gezondheidszorgsystemen. Redenen hiervoor zijn divers. Patiënten kiezen vaak om niet deel te nemen aan preventieprogramma’s door onvoldoende doorverwijzing, tijdsgebrek, onvoldoende kennis over de voordelen of beperkte motivatie. Cardiale revalidatie is een belangrijk onderdeel van secundaire preventie. Het is bewezen dat het leidt tot minder morbiditeit en mortaliteit. Echter blijft de participatiegraad van cardiale revalidatie teleurstellend laag. Belangrijke redenen om niet deel te nemen zijn de afstand tot het revalidatiecentrum, transportproblemen of tijdsgebrek. Daarom wordt de laatste jaren telerevalidatie voorgesteld als alternatief voor cardiale revalidatie. Telerevalidatie betekent het uitvoeren van alle componenten van cardiale revalidatie vanop afstand met behulp van technologie. Dit biedt patiënten de mogelijkheid om te revalideren waar en wanneer ze maar willen. Meerdere studies hebben ondertussen al bewezen dat dit werkt. Echter zien we dat dit op dit moment bijna nog niet gebruikt wordt in de dagelijkse praktijk. Dit doctoraat had de volgende doelen: 1. Een beter inzicht krijgen in de belemmeringen voor implementatie door te onderzoeken of patiënten klaar zijn om deel te nemen aan digitale interventies en door de socioeconomische voordelen van telerevalidatie te onderzoeken 2. Het beoordelen van de voordelen en beperkingen van patiënt-geactiveerde monitoring van fysieke activiteit en het op afstand beoordelen van de functionele capaciteit. 3. Het beoordelen van het (gedwongen) implementatieproces van telerevalidatie in België tijdens de eerste golf van COVID-19 te evalueren en de geleerde lessen te bundelen in een call-for-action. 4. Het ontwerpen van een nieuwe interventie voor thuishospitalisatie voor hartfalen en het beoordelen van de haalbaarheid ervan. Het eerste deel van deze thesis heet "barrières voor de implementatie van telerevalidatie". Dit deel richt zich op belangrijke factoren bij de implementatie van Digital Health interventies, zoals digitale geletterdheid, bereidheid om Digital Health te gebruiken en kosteneffectiviteit. Hoofdstuk 1 beschrijft het ontwikkelingsproces en de eerste validatie van een nieuwe vragenlijst om te beoordelen of patiënten klaar zijn voor een Digital Health interventie. Hoofdstuk 2 is de kosteneffectiviteit analyse van het EU-CaRE telerevalidatieprogramma voor ouderen die deelname aan een traditioneel CR programma weigerden. Een totaal aantal van 162 patiënten werd gerandomiseerd naar de telerevalidatie groep of de controlegroep. Deze studie was een multicentrische trial verspreid over 5 Europese landen. Het onderzoek toonde aan dat cardiale telerevalidatie kosteneffectief was om de inspanningscapaciteit te verhogen. Hoofdstuk 3 is een systematische review die de kosteneffectiviteit evalueerde van cardiale telerevalidatie trials in vergelijking met een traditioneel CR programma. Zowel telerevalidatie trials die CAD als hartfalen onderzochten werden geïncludeerd. De review toonde aan dat de meeste telerevalidatieprogramma’s kosteneffectief waren ten opzichte van een traditioneel CR programma. Het tweede deel van deze thesis heet "Monitoring van fysieke activiteit in telerevalidatie". Dit deel richt zich op de verschillende vormen van fysieke activiteit en functionele capaciteitsmonitoring bij cardiale telerevalidatie. Hoofdstuk 4 is een subanalyse van de interventiegroep van de EU-CaRE studie. In totaal werden 79 patiënten geïncludeerd in deze studie. Deze studie analyseert de waarde van patiënt-getriggerde monitoring van fysieke activiteit door de associatie te onderzoeken tussen het volume van gemonitorde fysieke activiteit en de verandering in piek inspanningscapaciteit. Het onderzoek toonde verschillende beperkingen aan van patiëntgetriggerde monitoring. Hoofdstuk 5 toont de validatie van een nieuw ontwikkelde zes-minutenwandeltest applicatie. Deze applicatie werd ontwikkeld in samenwerking met het team van Prof. Karin Coninx (Universiteit Hasselt). Deze studie toonde de validiteit aan van een smartphonegemeten willekeurige wandeling van 6 minuten. Hoofdstuk 6 gaat verder op de studie in hoofdstuk 5. In hoofdstuk 6 werd de correlatie tussen de resultaten van de smartphone-gemeten willekeurige wandeling van 6 minuten en de resultaten van de cardiopulmonaire inspanningstest getest. In totaal werden 76 patiënten geïncludeerd in deze studie. De studie toont aan dat er maar een matige correlatie tussen beide is. Echter is de correlatie van de smartphone gemeten zes-minutenwandeltest met de resultaten van de cardiopulmonaire inspanningstest gelijkaardig met die van een traditionele zes-minuten-wandeltest. Het derde deel van deze thesis is "COVID-19: Tijd om ons onderzoek te implementeren!". De nog steeds voortdurende COVID-19 pandemie leidde begin 2020 tot de sluiting van CR-centra. Dit noopte tot een snelle omschakeling naar cardiale telerevalidatie-interventies. Hoofdstuk 7 beschrijft het aantal Belgische CR centra dat de overstap maakte naar harttelerevalidatie. Verder geeft het enkele inzichten in de verschillende methoden die deze centra gebruikten om telerevalidatie aan te bieden. Hoofdstuk 8 evalueerde de ervaringen van de patiënten en hun bereidheid om te betalen voor harttelerevalidatie. Dit was zeer interessant omdat het werd beoordeeld in een populatie die de werkelijke situatie representeerde en niet in een subgroep van zeer gemotiveerde patiënten die bereid waren deel te nemen aan gerandomiseerde gecontroleerde studie. Tenslotte is hoofdstuk 9 een oproep tot actie om harttelerevalidatie te implementeren in alle Europese landen tijdens de COVID-19 pandemie om er zeker van te zijn dat cardiale patiënten de belangrijke zorg ontvangen. Het laatste deel van deze thesis heet "Een paradigmaverschuiving: thuishospitalisatie". De introductie van nieuwe technologieën leidt langzaam tot een paradigmaverschuiving waarbij delen van de gespecialiseerde zorg van het ziekenhuis naar het huis van de patiënt worden verplaatst. Hoofdstuk 10 is een monocentrische cohortstudie waarin de rol van teleconsulten voor de follow-up van hartfalen werd geëvalueerd. In totaal werden 154 patiënten geïncludeerd in deze studie. Hoofdstuk 11 beschrijft de NWE Chance studie. Ik kreeg de kans om mee te werken aan een Europees project om de haalbaarheid van een nieuw ontwikkeld thuisopnameplatform voor hartfalen te beoordelen. 183 In totaal werden 66 patiënten geïncludeerd in een multicentrische haalbaarheidsstudie. De studie beschrijft de veiligheid en de ervaringen van patiënten met deze interventie. Deze thesis heeft belangrijke aspecten van de implementatie van digitale cardiale zorg onderzocht. Deze thesis heeft geleid tot betere inzichten in patiënt-gerelateerde factoren in de implementatie van digitale zorg. Verder zijn er ook nieuwe inzichten in de monitoring en opvolging van fysieke activiteit tijdens een telerevalidatieprogramma. Deze thesis heeft de verschillende ervaringen en geleerde lessen gebundeld van de “geforceerde” implementatie van telerevalidatie tijdens de COVID-19 pandemie. Deze lessen zullen een belangrijke rol spelen in de implementatie van telerevalidatie in de dagelijkse praktijk. Tenslotte, deze thesis geeft inzichten in de haalbaarheid om bepaalde delen van de hartfalenzorg te verplaatsen naar de thuisomgeving van de patiënt.