Mechanische karakterisatie van de chemische verankering van ankerstaven in houten balkkopprotheses

Abstract

Deze masterthesis onderzoekt hoe de sterkte van de verlijming van ankerstaven in houten balkkopprotheses mechanisch en theoretisch gekarakteriseerd kan worden bij uitvoering met verschillende chemische lijmen.

Eerst worden de verschillende materialen gebruikt in balkkopprothesen onderzocht in een literatuurstudie. Vervolgens worden verschillende theoretische bepalingen en testmethodes om de sterkte van gelijmde verbindingen te bepalen uit eerder onderzoek vergeleken. Op basis van die vergelijking is er gekozen om een axiale trektest uit te voeren op verlijmde wapeningsstaven in een houten blok. Hiervoor worden vier soorten lijm gebruikt: een polyester-, een vinylester- en twee epoxylijmen. Het resultaat van deze trektesten is de uittreksterkte van de verbinding. In deze proeven worden verschillende parameters onderzocht zoals de verankeringslengte, de invloed van de lijmdikte en het verschil tussen een draadstang of glasvezel als ankerstaaf.

Er zit veel variatie op de theoretische bepalingen: er worden veel verschillende parameters toegepast en veel factoren zijn onderzoeksgebonden. Na vergelijking met de testresultaten blijkt dat de theoretische bepalingen niet geschikt zijn voor de polyester- en vinylesterlijm. Voor de epoxylijmen geeft de bepaling van Pr EC5 (Eurocode 5, hout) 2024 wel een correcte weergave van de treksterkte. De invloed van de overige parameters komt overeen met resultaten uit eerdere onderzoeken. Algemeen blijken de epoxylijmen beter geschikt voor gelijmde verbindingen in hout.