Desorption of CO2 from concentrated monoethanolamine solutions

Abstract

Een manier om CO2 uit rookgas te scheiden is het naverbranding proces via chemische absorptie. Het regeneratie proces is erg prijselijk en economisch niet voordelig. Door gebruik te maken van hoog geconcentreerde MEA oplossingen zouden de pomp en regeneratie kosten kunnen verminderen omdat hierbij weinig water moet worden opgewarmd of verpompt. Deze masterproef heeft als doel het gedrag van hoog geconcentreerde MEA te onderzoeken en dit te vergelijken met waterige MEA oplossingen. Er wordt een absorptie proces uitgevoerd waarbij CO2 wordt geabsorbeerd met zowel waterig als pure MEA. De geladen stalen worden vervolgens bereid en bestaan uit: waterig, pure en pure MEA waaraan na het absorptie proces water wordt toegevoegd. De geladen stalen ondergaan thermolyse in het desorptie proces. Vervolgens worden de desorptiecapaciteiten en de arme ladingen vergeleken. Uit de experimenten blijkt dat de desorptiecapaciteit en de arme lading worden beïnvloed door de temperatuur, de rijke lading en de concentratie van MEA. Zo resulteert een concentratie van 30 wt.% MEA in een desorptiecapaciteit van 0,040 mol/mol en een concentratie van 100 wt.% MEA in een desorptiecapaciteit van 0,013 mol/mol. In de verhouding van vrijgekomen CO2 per gram oplossing is de opbrengst van CO2 het hoogst in de laag geconcentreerde MEA-oplossingen. Dit leidt tot de conclusie dat water een vereiste is in het desorptieproces. Bovendien neemt de desorptiecapaciteit toe met een toename van de rijke belasting en de temperatuur.