Antigoon in een nieuw, burgerrechtelijk jasje: klaar voor de catwalk?

Abstract

Wanneer een rechter geconfronteerd wordt met onrechtmatig verkregen bewijs, rijst de vraag naar de mogelijkheid tot behoud van dat bewijs. Tot het begin van de 21e eeuw was het antwoord op die vraag negatief: ongeoorloofdheid ging automatisch gepaard met de wering uit de debatten. In strafzaken stelde het befaamde Antigoonarrest een einde aan deze principiële wering. Sinds dit arrest is in strafzaken het behoud van ongeoorloofd bewijs het uitgangspunt, tenzij aan specifieke weringscriteria is voldaan. Of deze Antigoonformule ook in burgerlijke zaken toepasselijk is, bleef lange tijd betwist, minstens bestond onzekerheid over de concrete toepassing van deze rechtspraak in burgerlijke zaken. Met een arrest van 14 juni 2021 neemt het Hof van Cassatie nu alle onzekerheid weg. Het arrest bevestigt dat ook in burgerlijke zaken weringscriteria toepasselijk zijn en heeft de criteria daartoe op maat van het burgerlijk proces herschreven. Daarmee is de Antigoontoets als het ware ‘gemuteerd’ om efficiënt toepassing te kunnen vinden in burgerlijke zaken. Deze bijdrage analyseert de impact van dit nieuwe mijlpaalarrest, gaat na op welke manier de nieuwe criteria in burgerlijke zaken inkleuring kunnen krijgen en in welke mate bijkomende verfijning wenselijk is.