Het lopend gesprek Over de wandeling als blikwisseling

Abstract

Kan wandelen in die optiek een subversieve tactiek zijn? Met dit project wilde ik focussen op de relatie tussen de wandeling en het gesprek. Ik wilde onderzoeken hoe mensen, door samen te wandelen en te spreken, hun omgeving anders begrijpen. Gezamenlijk wandelden we telkens door dezelfde straten van de buurt, in tegenstelling tot de eenzame mijmeringen van Rousseau werden mijn wandelingen een collectieve oefening in observeren. De straten werden telkens op een andere manier beschreven. Dezelfde verhalen werden door andere stemmen telkens op een andere manier verteld, en langzaamaan werd de groep een collectief brein dat de verhalen aanvulde en corrigeerde, of een nieuwe richting liet inslaan. De buurt werd nauwkeurig uitgepakt, en door de verschillende stemmen en perspectieven van de buurtbewoners werd dit een beeld in 4D.