De equivalentieleer: nuttig instrument of nood aan hervorming?

Abstract

Deze masterscriptie handelt over de wenselijkheid van de equivalentieleer. Het oorzakelijk verband is één van de meest moeilijke en controversiële onderwerpen in het buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht. Zo bestaat er onduidelijkheid over de invulling van het oorzakelijk verband. De toepassing van de equivalentieleer wordt de laatste jaren in vraag gesteld als enig en voldoende selectiecriterium om causale verbanden vast te stellen. Er wordt in België gepleit om een tweede selectiecriterium in te voeren. De vraag rijst dan ook of de equivalentieleer nog een pertinent selectiecriterium is om het oorzakelijk verband te bepalen, of als andere criteria zich opdringen. Er wordt aldus een kritische analyse uitgevoerd aangaande de verschillende causaliteitstheorieën, waarna er enkele aanbevelingen aangereikt worden ter optimalisering van het Belgische recht.