Het gebruik en de effectiviteit van digitale technologie in het anatomie onderwijs: de virtuele dissectietafel Anatomage

Abstract

De literatuurstudie in het eerste deel wees uit dat kadaver dissectie en prosectie nog steeds worden gezien als de gouden standaard in het anatomie onderwijs. Er zijn de laatste decennia echter heel wat diverse technologieën ontwikkeld. Deze bleken effectief te zijn, al dan niet in combinatie met het traditionele onderwijs. Het leidde tot betere leerprestaties, een optimaler begrip en retentie van de anatomische kennis, een beter inzicht en interpretatiemogelijkheden van de student en tot betere examenresultaten. Bovendien dragen deze nieuwe technologieën ook bij tot activerend onderwijs. Dit bracht ons naar het tweede deel van de masterproef. Aan de hand van een eigen onderzoek werd aangetoond dat virtuele dissectie met behulp van de Anatomage tafel wel degelijk een goede impact had op de perceptie van de effectiviteit van het leerproces, de motivatie en het inzicht in de anatomie van eerstejaarsstudenten kinesitherapie. Daarnaast verkozen studenten de onderwijsvorm waarin virtuele dissectie ingezet werd tijdens activerende werkzittingen in combinatie met anatomische modellen. Het grote voordeel was dat studenten de Anatomage tafel zelf mochten bedienen waardoor hun leerproces, het inzicht in de anatomie en hun motivatie toenam. Dankzij deze positieve impact van virtuele dissectie op het leerproces van studenten, stellen we dat virtuele dissectie in het anatomisch curriculum van de toekomst onmisbaar is, idealiter in combinatie met anatomische modellen of kadaver prosectie.