Impact van hergebruik op het gedrag van verbindingen in houtconstructies

Abstract

De overgang naar circulair bouwen vereist extra onderzoek naar hergebruik van bouwelementen, waarbij de rol van verbindingen cruciaal is. Daarom onderzoekt deze masterproef de impact van hergebruik op het gedrag van stiftvormige verbindingen in houtconstructies. Vijf soorten proefstukken, verbonden met bouten of schroeven, al dan niet in een schuine positie, werden analytisch en experimenteel geanalyseerd. In het analytisch onderzoek werden de sterkte en stijfheid van de verbinding berekend volgens Eurocode 5 en de theorie van Bejtka en Blaß. Tijdens het experimenteel onderzoek ondergingen de proefstukken monotone en cyclische testen, inclusief demontage en montage van de proefstukken, resulterend in belastings-verplaatsingsdiagrammen. Hieruit werd de degradatie van sterkte en stijfheid na hergebruik bepaald. Het onderzoek toont aan dat alle verbindingen degradatie ervaren na hergebruik, variërend van 3% tot 22% voor de capaciteit en 21% tot 53% voor de stijfheid. De schroeven belast op afschuiving-trek ondergaan de minste degradatie van de capaciteit, terwijl schroeven loodrecht op de vezelrichting de hoogste degradatie hebben. De degradatie van de stijfheid is het kleinst bij de gekruiste schroeven en het hoogst bij de schroeven loodrecht op de vezelrichting. Met uitzondering van de bouten vormt het hergebruik, ondanks de degradatie, geen probleem in de GGT-toestand. Echter kan hergebruik wel een probleem vormen wanneer de UGT-toestand bereikt wordt, daarom dient er nog extra onderzoek uitgevoerd te worden.