Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/1942/42828
Title: | Overzicht van rechtspraak. Personenrecht (2009-2022) - Juridische staat van de persoon: Woonplaats | Authors: | WUYTS, Tim | Issue Date: | 2023 | Source: | Tijdschrift voor privaatrecht, 2023 (4) , p. 1474 -1477 | Abstract: | TPR 2023 nemen van het nieuwe verzoek tot geslachtsverandering alsof het een eerste verzoek betreft en om akte te nemen van het verzoek tot verandering van voornaam of voornamen. HOOFDSTUK III. WOONPLAATS door Tim Wuyts 42. Luidens artikel 102 Oud BW is de woonplaats van iedere Belg, wat betreft de uitoefening van zijn burgerlijke rechten, daar waar hij zijn hoofd-verblijf heeft. Een verandering van woonplaats wordt teweeggebracht doordat men werkelijk gaat wonen in een andere plaats, met het voornemen om daar zijn hoofdverblijf te vestigen (art. 103 Oud BW). Het voornemen wordt bewezen door een uitdrukkelijke verklaring, gedaan zowel bij het gemeente-bestuur van de plaats die men verlaat als bij dat van de plaats waarnaar men zijn woonplaats heeft overgebracht (art. 104 Oud BW). Bij gebrek aan een uitdrukkelijke verklaring wordt het bewijs van het voornemen afgeleid uit de omstandigheden (art. 105 Oud BW). In het kader van een geschil over de toepassing van artikel 2, 4 MB 9 januari 2007 165 , dat bepaalt dat een bewonerskaart enkel kan worden uitgereikt aan personen die hun hoofdverblijfplaats of domicilie hebben in de gemeente, zone of straat vermeld op de bewonerskaart, oordeelde het Hof van Cassatie op basis van artikel 102 Oud BW, artikel 3 lid 1 van de wet van 19 juli 1991 166 en artikel 1 lid 1 KB 16 juli 1992 167 dat bewoners die hun hoofdverblijfplaats hebben in een bepaalde gemeente en bewoners die daar hun hoofdverblijf-plaats niet hebben, behoren tot objectief onderscheiden categorieën 168. De rechter die oordeelt dat bewoners die hun hoofdverblijfplaats in de betrokken parkeerzone hebben en bewoners die daar hun hoofdverblijfplaats niet hebben, niet behoren tot objectief onderscheiden categorieën, verantwoordt zijn beslis-sing niet naar recht. Uit artikel 102 Oud BW volgt tevens dat particulieren niet zelf kunnen beslissen of ze al dan niet ergens een domicilie nemen. Luidens artikel 16 §1 KB 16 juli 1992 betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingen-register 169 is de hoofdverblijfplaats gebaseerd op een feitelijke situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in een gemeente gedurende het 165 | Document URI: | http://hdl.handle.net/1942/42828 | ISSN: | 0082-4313 | Category: | A1 | Type: | Journal Contribution |
Appears in Collections: | Research publications |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
Tijdschrift voor Privaatrecht 2023, afl. 4, 1474-1477.pdf Restricted Access | Published version | 301.85 kB | Adobe PDF | View/Open Request a copy |
42828.pdf Until 2025-05-03 | Peer-reviewed author version | 127.23 kB | Adobe PDF | View/Open Request a copy |
Google ScholarTM
Check
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.