Investigating reactive oxygen species in oral squamous cell carcinoma as a therapeutic target for an innovative nanocarrier drug delivery system

Abstract

Oraal plaveiselcelcarcinoom (OSCC) staat op de 6e plaats van meest voorkomende kanker wereldwijd. De standaard cisplatine chemotherapie wordt geassocieerd met systemische toxiciteit, wat de therapeutische mogelijkheden limiteert. Nanocarriers (NCs), een nieuwe klasse van nanomedicijnen, zijn gericht op het overkomen van deze nevenwerkingen door een drug naar keuze te omkapselen en vrij te laten door een specifieke stimulus. De cellulaire redoxsstatus kan worden geëxploiteerd als een stimulus door het incorporeren van reactieve materialen in de nanocarrier omkapseling, waardoor de specificiteit verhoogt. Wij hebben de redox-status onderzocht in een cellijn van OSCC om zo te dienen als stimulus voor het vrijkomen van cisplatine uit NCs. Confocale beeldvorming heeft aangetoond dat de NCs succesvol worden opgenomen en cargo vrijlaten. Viabiliteitsevaluatie van de OSCC blootgesteld aan cisplatine-geladen NCs heeft getoond dat de drugsladingscapaciteit (DLC) te laag was om apoptosis te induceren. Daarom focussen wij ons nu op het verhogen van de DLC bij het optimizatieproces van de NCs. We hebben een reeks van ROS en GSH gevoelige fluorescente probes getest om de redoxstatus te visualizeren, en hebben verhoogde niveau's aangetoond in OSCC. Echter, verdere optimizatie is vereist. Eens we dit bereikt hebben, kunnen de NCs in vivo getest worden en worden ze ervan verwacht de nevenwerkingen te verlagen en een hoge efficiëntie te behouden in het bestrijden van OSCC.