Echocardiographic evaluation to allow early detection of doxorubicin-induced cardiotoxicity in rats

Abstract

Doxorubicine (DOX) is een veelgebruikt chemotherapeutisch middel met hoge antitumor werkzaamheid, maar vertoont dosisafhankelijke cardiotoxiciteit. Vroege detectie hiervan is cruciaal voor de prognose van de patiënt. Deze studie onderzocht het begin van DOX-geïnduceerde cardiotoxiciteit en veranderingen in echocardiografische parameters over tijd in een rattenmodel. We evalueerden de diagnostische prestaties van verschillende echocardiografische modaliteiten en de consistentie tussen waarnemers. Vrouwelijke Sprague Dawley-ratten kregen intraveneuze injecties van 2 mg/kg/week DOX of zoutoplossing (controle) gedurende acht weken. Transthoracale echocardiografie van de linker ventrikel (LV) werd op verschillende tijdstippen uitgevoerd met motion (M)-mode, brightness (B)-mode en 4D-modaliteiten. Significante veranderingen in LVEF, radiale LV fractionele verkorting (LVFS) en volume werden zes weken na de eerste DOX-injectie waargenomen, met verdere dalingen in longitudinale LVFS en LV cardiac index na acht weken. B-mode echocardiografie vertoonde een lagere reproduceerbaarheid voor alle parameters dan 4D en M-mode, zoals bleek uit een hogere bias en bredere grenzen van overeenstemming. Sterke correlaties werden waargenomen tussen onderzoekers voor de meeste metingen. Concluderend toont deze studie de tijdsafhankelijke manifestatie van DOX-geïnduceerde cardiotoxiciteit in een rattenmodel en benadrukt het belang van vroege detectie en uitgebreide echocardiografische beoordeling, waarbij 4D en M-mode betrouwbaarder zijn dan B-mode.