The design and optimization of flexible OLEDs

Abstract

Organische lichtgevende diodes (OLED’s) bieden tal van voordelen voor elektronische toepassingen, waaronder uitzonderlijke flexibiliteit. Het ontwikkelen van ultradunne, volledig functionele lichtgevende apparaten die zeer flexibel zijn, is essentieel voor onderzoek naar beeldschermen en biomedische sensoren. Verdere optimalisatie van OLED’s is echter cruciaal om hun volledige potentieel te benutten. Dit onderzoek richt zich op het ontwikkelen van een nieuwe procedure om flexibele OLED’s te maken. Het hoofddoel is een grondig begrip te krijgen van de complexe interacties tussen de OLED-componenten. De apparaten zijn ontworpen met minimale lagen om de complexiteit te verminderen: poly(2-chloor-p-xylyleen) (paryleen-C)/poly(3,4-ethyleen-dioxythiofeen) poly(styreensulfonaat) (PEDOT:PSS)/Super Yellow (SY)/polyethyleenimine-ethoxylaat (PEIE)/Aluminium. Een methode is ontwikkeld om paryleen-C direct te patronen met PEDOT:PSS vanuit een oplossing via spincoating, terwijl ook de geleidbaarheid van PEDOT:PSS wordt verbeterd voor gebruik als elektrode. Het ontwerp van het apparaat is geoptimaliseerd met simulatiehulpmiddelen en experimenteel onderzoek, wat resulteerde in de meest efficiënte configuratie. De resulterende apparaten hebben een gemiddelde externe kwantumefficiëntie (EQE) van 0,5% en vertonen een matige degradatie, waarbij de EQE daalt tot 60% van de oorspronkelijke waarden. De vrijstaande OLED’s vertonen opmerkelijke flexibiliteit en behouden hun lichtgevende eigenschappen tijdens gebruik in omgevingsomstandigheden.