Myocardiale arbeid: plaats in de dagelijkse praktijk en toekomstperspectieven

Abstract

Myocardiale arbeid, een techniek om de functie van het linkerventrikel te meten met inachtneming van drukbelasting, ontstond in de jaren '60 en '70 met de introductie van pressure volume loops. De klinische toepasbaarheid bleef echter beperkt door de invasieve aard. Met de opkomst van myocardialedeformatie-analyses op echocardiografie, en specifiek speckletrackingechocardiografie, kreeg myocardiale arbeid recent meer aandacht. De daaruit voortvloeiende pressure strain loops laten daarbij de bepaling van zowel globale als regionale myocardiale arbeid toe.

In 2012 zorgden niet-invasieve drukschattingen voor een doorbraak, wat leidde tot een commerciële toepassing in 2018. De techniek heeft vooral zijn nut bij aandoeningen met regionale of globale verschillen in drukbelasting, zoals hartfalen met linkerbundeltakblok, ischemie, aortastenose en hypertensie. Hoewel het nog geen standaardtool is, biedt het een uniek potentieel door rekening te houden met drukbelasting van het linkerventrikel. Toekomstig onderzoek richt zich op bijkomende validatie, meer studieresultaten en mogelijke uitbreiding naar rechterventrikelmetingen.