Het publiek toegankelijk maken van private groene ruimten: de dien-stenvergoeding als mogelijke oplossing voor de grenzen aan beheers- en inrichtingsvoorschriften in RUP’s?

Abstract

De problematiek van het publiek toegankelijk maken van privé-eigendommen via het opleggen van beheers- en inrichtingsvoorschriften in ruimtelijke uitvoeringsplannen (RUP’s) trok de afgelopen jaren de aandacht in het ruimtelijke ordeningsrecht. Het hier besproken recente arrest van de Raad van State (RvS) werpt een nieuw licht op de beperkingen van die beheers- en inrichtingsvoorschriften. Het arrest heeft potentieel ook belangrij-ke gevolgen voor de toepassing van de nieuwe groennorm, indien deze norm bijvoorbeeld zou worden gekozen als ‘bevredigend niveau’ zoals vastgelegd in de Europese natuurherstelverordening. De uitspraak roept even-eens de vraag op in hoeverre lokale overheden andere instrumenten kunnen inzetten om de publieke toegan-kelijkheid van stedelijke groene ruimten te realiseren. Een mogelijke oplossing zou kunnen liggen in het gebruik van de dienstenvergoeding, een misschien minder bekend instrument uit het decreet van 28 maart 2014 be-treffende de landinrichting.