Towards a True Contemporary: Exploring Material Expressions in Traditional Mud and Modern Concrete Architecture in Al-Zamaliyyah

Abstract

Traditionele Arabische lokale architectuur bevorderde de gemeenschap, maar modernisering heeft geleid tot een achteruitgang, waardoor de plattelandsbevolking is ontkracht. In Jordanië zijn sinds de jaren dertig modder- en stenen huizen verlaten voor betonnen gebouwen. Al-Zamaliyyah, een dorp in de Jordaanvallei, is een voorbeeld van deze verschuiving — de geïmporteerde woningtypologie voldoet niet aan sociale of klimatologische behoeften, maar bewoners geven er de voorkeur aan vanwege de diepgewortelde perceptie van moderniteit.

Met het architectuurkader van Hassan Fathy als een uitdrukking van tijd, plaats en collectieve kennis, analyseert dit proefschrift hoe de gebouwde omgeving van Al-Zamaliyyah de mislukte overgang naar "echte tijdgenootschap" weerspiegelt. Door middel van literatuuronderzoek, etnografische interviews en architectonische analyse onderzoekt het waarom de lokale bevolking ondanks de nadelen voor moderne huisvesting kiest en hoe dit inzicht een sociaal en ecologisch duurzaam huisvestingsmodel kan informeren.

Door traditionele en moderne typologieën te evalueren, verzamelt de studie belangrijke architectonische kenmerken voor hedendaagse behoeften, stelt adaptief hergebruik voor via aemulatio en combineert traditionele en moderne elementen om sociale, ecologische en culturele waarden op het platteland van Jordanië met elkaar te verzoenen.