De plattelandseconomie in de nabijheid van stedelijke gebieden: een ruimtelijk-economische visie

Abstract

Vlaanderen is een dichtbevolkt en sterk verstedelijkt gebied. Dit belet niet dat er binnen Vlaanderen toch plattelandsgebieden bestaan. Deze gebieden hebben een alles behalve marginale economische betekenis. Landbouw daarentegen wordt er minder belangrijk als economische activiteit. Vanuit een ruimtelijk-economische benadering stellen we dat de rurale gebieden functioneren als flankerende gebieden voor de nabijgelegen stedelijke gebieden. Het zijn precies de korte (tijds)afstand en de vrije goede toegankelijkheid ten opzichte van belangrijke economische centra die dit functioneel profiel als flankerend gebied mogelijk maken. De intense relaties tussen stad en platteland impliceren dat een ruraal-urbaan partnerschap een belangrijke basis moet zijn voor een beleid inzake plattelandsvernieuwing. Enerzijds kan dit beleid ongetwijfeld traditionele aanknopingspunten bevatten waarbij de van oudsher aanwezige landbouw centraal staat. Anderzijds dient het eveneens te vertrekken van de in het platteland aanwezige industrie en diensten, die als lokaal economische aanknopingspunt veel belangrijker zijn dan de landbouwsector. Tenslotte zal dit beleid zeker ook moeten inspelen op de specifieke karakteristieken van een landelijke omgeving omdat die door de opkomst van de nieuwe kenniseconomie - en als gevolg hiervan de betekenis van nieuwe lokalisatiefactoren - ten volle kunnen uitgespeeld worden.