Nomadische loopbanen in de ICT-sector

Abstract

In zijn laatste boek ‘de cultuur van het nieuwe kapitalisme’ hangt Richard Sennett (2007) een pessimistisch beeld op van de nieuwe economie en de hoogtechnologische bedrijven die hier het voortouw in nemen. Volgens Sennet kan een kleine elite van managers en investeerders profiteren van de rijkdom die de nieuwe economie produceert. De meerderheid van de werknemers is volgens hem echter slechter af in deze flexibele bedrijven waar arbeid een wegwerpproduct is en het begrip carrière volledig uitgehold wordt. Dit doemscenario van Sennett staat in schril contrast met het discours over de toegenomen vrijheid van individuele werknemers: zij moeten niet meer slaafs de standaardloopbaanpaden volgen, maar kunnen manager worden van hun eigen carrière. Het doctoraatsonderzoek waarover we hier verslag brengen, situeert zich in dit spanningsveld tussen pessimisme en optimisme. We gaan na wat de determinanten zijn van niet-traditionele carrières.