Het moeilijk te herstellen ernstig nadeel en de decreetgeving onroerend erfgoed. Een overzicht van rechtspraak.

Abstract

De voorbije jaren ontstond een aanzienlijk pakket rechtspraak omtrent het moeilijk te herstellen nadeel, dat diverse aspecten van het bestuursrecht betreft. De auteur onderzoekt deze rechtspraak voor wat meer specifiek de bescherming van het onroerend goed aangaat. Zij maakt hierbij een onderscheid tussen twee hypothesen: de aanvechting van een beschermingsbesluit door een belanghebbende, meestal de eigenaar, en de aanvechting door derden van een stedenbouwkundige vergunning of een verkavelingsvergunning waarbij beschermd erfgoed een belangrijke rol speelt. Zij besluit dat de bescherming van erfgoed een dubbele rol speelt bij het vaststellen van het moeilijk te herstellen nadeel: een dergelijke bescherming kan op zich een nadeel uitmaken, dan wel een buffer vormen tegen stedenbouwkundige vergunningen die haar bestaan miskennen.