Het bewijs van betaling en de vraag of een verbintenis uit eenzijdige wilsuiting beschouwd kan worden als oneigenlijk contract

Abstract

Krachtens art. 1348, tweede lid, 1° BW zijn de regels betreffende het bewijs met geschrift niet van toepassing op verbintenissen ontstaan uit oneigenlijke contracten. Een eenzijdige belofte is geen oneigenlijk contract in de zin van deze wetsbepaling, die dan ook niet van toepassing is op het bewijs van de betaling krachtens een eenzijdige belofte.