Voorspelbaarheid van de luchtbelvorming in zichtbeton door middel van een proefbekisting

Abstract

Omwille van het toenemend gebruik van zichtbeton is er een norm voor de productie en uitvoering in ontwikkeling. Het opstellen van eenduidige richtlijnen is echter gecompliceerd vanwege het grote aantal variabelen bij de toepassing van het zichtbeton.

Deze thesis onderzoekt, i.s.m. het WTCB, de voorspelbaarheid van luchtbelgehaltes van in situ gestorte betonoppervlakken aan de hand van een proefbekisting met vier testoppervlakken. De testoppervlakken werden uitgerust met panelen van dezelfde fabrikant en met ongeveer dezelfde ouderdom als de in situ gebruikte panelen. Ook werd gebruik gemaakt van dezelfde ontkistingsolie. Vervolgens werden beide wanden gelijktijdig gestort met hetzelfde betonmengsel. In totaal zijn er op drie testlocaties proeven uitgevoerd waaruit zes sets proefoppervlakken vergeleken konden worden met referentieoppervlakken. De luchtbelgehaltes van de in situ gestorte wanden en het proefstuk werden met elkaar vergeleken gebruikmakend van digitale beeldanalyse. Uit het uitgevoerde onderzoek kon geen verband worden gevonden tussen de luchtbelgehaltes in de referentiewand en het proefstuk. Een onderlinge vergelijking van de proefstukken op basis van de verschillende types bekistingsmateriaal, ontkistingsoliën en de toestand van de bekistingspanelen toonde aan dat kunststofpanelen, olie-in-wateremulsies en nieuwe panelen het laagste luchtbelgehalte leverde. Ook is het aangeraden om gebruik te maken van de door de producent voorgeschreven olie-paneel-combinatie.