Schrankweerstand van houtskeletwanden: invloed van raam- en deuropeningen

Abstract

In 2012 werd het prenormatief onderzoek ''Stabiliteit van houten constructies'' afgerond door het Technisch Centrum der Houtnijverheid (TCHN). Speciaal voor dit onderzoek werd door De Proft een rekenmodel ontwikkeld voor gedeeltelijk verankerde houtskeletwanden zonder openingen. De doelstellingen van deze masterpoef zijn om te onderzoeken welke invloed raam- en deuropeningen hebben op de schrankweerstand van een gedeeltelijk verankerde houtskeletwand en om te onderzoeken hoe deze openingen in rekening kunnen gebracht worden. De invloed wordt in eerste instantie onderzocht aan de hand van experimentele resultaten bekomen uit een testprogramma. Het testprogramma bestaat enkel uit gedeeltelijk verankerde wanden met verschillende wand- en belastingsconfiguraties. Ten tweede wordt de invloed onderzocht aan de hand van resultaten bekomen met een plastische rekenmethode ontwikkeld door Källsner en Girhammar. Tot slot worden raam- en deuropeningen in rekening gebracht aan de hand van een methode die gebruik maakt van de paneelratio. Uit de onderzoeken blijkt dat raam- en deuropeningen leiden tot vermindering van de schrankweerstand van een houtskeletwand. De vermindering hangt af van de grootte en de positie van de openingen. De combinatie van de methode waarbij de paneelratio wordt berekend en het rekenmodel ontwikkeld door De Proft geeft een goede voorspelling van de schrankweerstand van een wand met openingen. De ratio''s tussen de experimentele resultaten en de resultaten bekomen door de combinatie liggen tussen 0,85 en 1,23.