Luchtdichtheid: onderzoek naar een akoestische schattingsmethode

Abstract

In de energieprestatie van gebouwen is luchtdichtheid essentieel. Tegenwoordig wordt de luchtdichtheid bepaald met een pressuratietest, maar deze proef is vrij duur, weersafhankelijk en wordt typisch uitgevoerd na de afwerkingsfase. Hierdoor wordt het moeilijk om de luchtdichtheid indien nodig te verbeteren. Recente publicaties stellen voor om via geluidsmetingen de luchtdichtheid te schatten [1] [2], hetgeen leidde tot de onderzoeksvraag: zijn geluidsmetingen voldoende nauwkeurig om de luchtdichtheid van een wand te schatten? Om een antwoord te formuleren op deze vraag wordt een tweeledig experiment uitgevoerd, bestaande uit pressuratietesten en geluidsmetingen met zowel professionele apparatuur als een mobiele applicatie. Na een grondige studie van de relevante aspecten inzake luchtdichtheid en akoestiek in het eerste deel en een analyse van de huidige luchtdichtheidsmaatregelen in het tweede deel, worden in het derde deel van deze masterproef twee akoestische schattingsmethodes gëintroduceerd die de luchtdichtheid van een wand schatten, hetzij op een andere manier, met een gemiddelde afwijking van respectievelijk 0,58% en 21,65%. Hoewel de tweede schattingsmethode behoorlijke afwijkingen vertoont, is dit niet te wijten aan de nauwkeurigheid van de geluidsmetingen. Er wordt vastgesteld dat geluidsmetingen met professionele apparatuur inderdaad voldoende nauwkeurig zijn om de luchtdichtheid van een wand te schatten, hetgeen niet het geval is bij geluidsmetingen met de mobiele applicatie.