Optimalisatie van de reconstructieparameters van de Vereos digitale PET/CT-scanner

Abstract

In deze masterthesis wordt de optimalisatie van de reconstructieparameters van de Vereos digitale PET/CT-scanner onderzocht en besproken. Door deze optimalisatie komen de gereconstrueerde beelden beter overeen met de reële toestand van de patiënt. Eerst wordt de invloed van de reconstructieparameters afzonderlijk nagegaan a.d.h.v. een fantoomstudie. Dit wordt beoordeeld door te kijken naar de ruis, de SUV-waarden, de volumes en de contrast ratio’s. Nadien worden de parameters met elkaar gecombineerd in zowel een fantoom- als een patiëntenstudie. Deze reconstructies worden vervolgens op dezelfde manier beoordeeld. Uit de invloeden van de parameters afzonderlijk is besloten dat er minimum 18 en maximum 30 updates (aantal iteraties x subsets) nodig zijn. Indien PSF wordt ingeschakeld, wordt één iteratie en een regularisatiefactor van 6 mm aangeraden. Bij de Gauss filter is er een FWHM tussen de 1 en 3 mm bekomen. Deze reconstructies vertoonden weinig ruis met correcte SUV-waarden, correcte volumebepaling en voldoende contrast. Bij het combineren van de parameters bedraagt de “3x6, PSF: uit, Gauss filter FWHM van 3 mm” reconstructie de minste ruis. De “3x7, PSF: 1x6, Gauss filter: uit” reconstructie geeft de meest correcte SUV-waarden en het hoogste contrast. De beste combinatie, met zo weinig mogelijk ruis en een verbetering van de overige variabelen, is de “3x6, PSF: 1x6, Gauss filter FWHM van 2 mm” reconstructie. Deze resultaten worden bevestigd door een visuele vergelijking van de fantoom- en patiëntreconstructies.