Gezondheidsscore voor stalen bruggen: een modelgedreven methode richting sensorgebaseerde evaluatie

Abstract

De bestaande bruggen in Vlaanderen zijn sterk verouderd en behalen vaak hun beoogde levensduur niet, wat leidt tot stijgende onderhoudskosten en risico’s voor de veiligheid van weggebruikers. In samenwerking met Stadsbader Contractors NV ontwikkelt deze masterproef een scoringsmethodiek om de gezondheidstoestand van stalen bruggen objectief te evalueren, met als doel preventief onderhoud gericht in te plannen en de onderhoudskosten te beperken. De methode werd ontwikkeld en gevalideerd aan de hand van een eindige-elementenanalyse in SCIA Engineer van de fietsbrug F214, onderdeel van het Diabolo-project. Structurele responsen en schadefenomenen zoals doorbuiging, trillingen en corrosie werden gesimuleerd in meerdere degradatiescenario’s doorheen de tijd. Op basis van deze parameters werd een gezondheidsscore toegekend aan afzonderlijke constructiedelen. Deze deelscores werden gecorrigeerd op basis van de leeftijd van de brug en samengevoegd tot één algemene score. De methode koppelt deze score aan concrete onderhoudsmaatregelen. Uit de simulaties blijkt dat de gezondheidsscore afneemt naarmate de brug ouder wordt, waarbij de degradatie in de loop der tijd versnelt. Preventief onderhoud, voornamelijk aan de langs- en dwarsliggers, is cruciaal om de levensduur te verlengen en onderhoudskosten te verlagen. De methode biedt een snelle en objectieve manier om de onderhoudsurgentie en degradatie over de tijd in te schatten. Verder vormt dit onderzoek een basis voor toekomstig sensoronderzoek via de analyse van diverse sensortypes.