Karakterisatie van kalkhennep als binnenisolatiemateriaal voor verbouwingen

Abstract

Architectengroep Barchi stelt de vraag of kalkhennep gebruikt kan worden als binnenisolatiemateriaal bij verbouwingen. Hierbij geeft de Glasermethode aan dat condensvorming optreedt waarbij niet geweten is of dit werkelijk het geval is. Daarnaast wordt kalkhennep voornamelijk handmatig aangebracht waarbij er geen gestandaardiseerde samenstelling en verdichtingswijze voorhanden is waardoor de eigenschappen sterk kunnen variëren.

Deze masterproef heeft als doel om aan te tonen of kalkhennep geschikt is als isolatie aan de binnenzijde van een baksteenmassief en na te gaan dat hierbij condensvorming optreedt tussen de kalkhennep en het metselwerk. Hierbij worden enerzijds de relatieve vochtigheid en temperatuur in situ gemeten op verschillende dieptes. Anderzijds worden kalkhennepmonsters, die verschillen in samenstelling en verdichtingswijze, onderworpen aan drukproeven, absorptie- en capillariteitstesten.

De metingen geven aan dat de relatieve vochtigheid 100 % benadert en er hoge temperaturen heersen ter hoogte van de overgang waardoor er geen condensatie zal optreden. De hieruit afgeleide isolerende waardes zijn veel lager dan voorspeld. Daarnaast blijkt dat hoe vaster de verdichting, hoe groter het absorberend vermogen en druksterkte zijn, in tegenstelling tot de capillariteitstest waarbij de samenstelling meer invloed heeft. Deze studie toont aan dat kalkhennep geschikt is als binnenisolatie wanneer het correct uitgevoerd wordt en voldoende kan drogen.